Anno van den Berg uit Werkhoven

Winkel, gezin en voetbal

Met 49 oude sokken aan het huis en de uitleg dat de de vijftigste oude sok binnen zat, was in Werkhoven duidelijk dat Anno van den Berg – de eigenaar van Anno’s Dagwinkel – Abraham had gezien. Maar dat groots vieren? Dat is niets voor Anno. Nee, die viert liever dat hij en zijn vrouw Bella volgend jaar samen honderd zijn.
Vijftig jaar en nog volop ondernemend, want zijn leven draait 24/7 om zijn winkel, zijn gezin en de sport. Anno vertelt.
“Ik had mijn oren nog niet open en ik hoorde al een winkelbel. Ik denk dat het ondernemen echt in mijn genen zit. Ik zou niet weten wat ik anders zou willen. Als ik de hoofdprijs win en – ik noem maar wat – een paar ton of een miljoen binnensleep, zou ik lekker blijven werken. Een tandje minder hoor, maar wel lekker bezig blijven.”

Anno van den Berg houdt van zijn werk, hij ziet het als zijn hobby. Hij kijkt met groot plezier terug op de tijd dat hij een rijdende winkel had. En stiekem vindt hij dat eigenlijk nóg leuker dan een winkel runnen. “Je hebt veel meer contact met je klanten. Echt ge-wel-dig, zo’n rijdende winkel. Enige nadeel, en ik lijk Cruyff wel, is dat je veel moet vullen als je veel hebt verkocht. Dan kom je thuis, en dan moet je weer hard werken. Maar dat persoonlijk contact vind ik heerlijk. Dat had ik ook al met mijn vader, met wie ik paadje in, paadje uit ging met zuivel en bier. Mooie tijd. Mijn vader, die nu tachtig is, draait nog mee. Hij haalt elke dinsdag briefjes op bij klanten in Schalkwijk en ’t Goy. En donderdag bezorg ik persoonlijk de boodschappen bij ze thuis. Ben ik er even uit, gezellig een babbeltje maken… ja, heerlijk!”
Zijn Dagwinkel is zijn alles. En zijn gezin. Zijn zoons Aron en Syb hebben vooralsnog geen ambitie om de tent van pa over te nemen, hoewel de jongste nog best wel eens de opvolger van Anno zou kunnen zijn. “Ik zeg altijd: niets moet, alles mag. Als je maar je best doet.” En Anno zelf? Die zit nog boordevol ambities. “Wie weet heb ik over een paar jaar wel een imperium. Dat lijkt me wel wat, meerdere winkels hebben. Maar dan moet ik wel de juiste bedrijfsleiders zien te vinden, mensen die ik honderd procent kan vertrouwen. Want anders zou ik wel eens de andere kant van de medaille kunnen zien: dat je in de ene winkel goed verdient en dat je via de andere leegloopt. Nee, voorlopig zal ik niet stilzitten. Tot je zestigste moet je keihard werken, dan moet je lekker gaan afbouwen.”
In de spaarzame vrije tijd die Anno heeft, voetbalt hij graag. Bij de veteranen van SV Aurora. Helaas kampt de Dagwinkelman met een nare blessure. “Een halfuurtje voetballen en ik loop vier dagen mank. Dat kan niet met mijn werk. Nu speel ik niet, maar ik ga wel lekker bij de jongens kijken als ze op zondag spelen en daarna een biertje in de kantine. En als het voetballen echt niet meer kan, heb ik een nieuwe sport: wielrennen. Want ik mag dan 60, 70 uur per week werken, de boog kan niet altijd gespannen zijn, anders gaat het mis in de bovenkamer. Sporten is mijn ontspanning.”